เนื้อร้อง, ทำนอง : ป๋ำ วัชราวลีเรียบเรียง : หนึ่ง, บี, โซ่
Drums, Vocal : หนึ่ง
Bass : มิ้น
Guitar : โอเล่
Keyboards, Synthesizer : บี
Rhodes. Organ : โซ่
Backing vocals : หนึ่ง, โซ่
Backing vocals arrangement : โซ่
Produce : ETC
Mixed & mastered : ธารินทร์ พรโรจนางกูล
สังกัด iwave, ETC Band Co., Ltd.
ผู้กำกับ Music Video : ดิว จงดล
เราอยากทำเพลงที่มีสำเนียง ETC แบบใหม่ๆดูบ้าง ก็เลยชักชวนน้องป๋ำ วัชราวลี มาเขียนเพลงนี้ให้ โจทย์คือเราอยากได้เพลงที่ไม่ต้องพูดถึงความรักแบบตรงๆแต่อยากได้เพลงที่ ช่วยให้แง่ค
มอง
ข้ามไป มัวจมอยู่กับอดีตที่กลับไปแก้ไขไม่ได้
หรือบางครั้งก็มัวแต่กลัวอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
จริงๆแล้วแค่ลองหาเวลาคุยกับตัวเอง แล้วลองถามตัวเองดูว่า
"อยากจะใช้ชีวิตให้มีความสุขแล้วรึยัง" แค่เริ่มจากตัวเราเอง
เปลี่ยนความคิดใหม่ แล้วเลือกใช้ชีวิตให้มีความสุขอยู่กับ "ปัจจุบัน"
........................
"ปัจจุบัน"
ฟ้าที่เธอมองไม่สวย มันต้องมีอะไรคอยช่วย
ถึงทำให้ดูชัด
ภูเขา ที่ไม่เคยสาดแสง เธออาจจะมองเหมือนมันร้อนแรง
ทั้งที่จริงน่ะ
*ไม่มีอะไร ขอเพียงเปิดตา ไม่มีอะไร แล้วมองกลับมา
อยู่ที่ตรงนี้ แล้วลืมอดีตเถอะนะ อนาคตยังไม่ผ่านมา
โปรดใช้เวลาอยู่ในปัจจุบัน
** นี่แหละชีวิต ต้องคุยและรับอย่างเข้าใจ
ต้องคุยให้ลึกซึ้งในหัวใจ ก็จะพบคนที่คุยกันมาตั้งนาน
เขาคนนั้นคือฉันในเมื่อวาน ลองคุยกับเขาว่าฉันต้องการ
จะเลือกเดิน บนเส้นทาง ปัจจุบัน
ทุกข์ เพราะอารมณ์อ่อนไหว มันอาจเป็นเพราะใจบางเบา
ลอยไปก็เท่านั้น
กลับมายิ้มด้วยหัวใจอีกครั้ง ผ่านเข้ามาแค่เพียงลืมมัน
ทั้งที่จริงน่ะ
* **
ในบางทีความทุกข์ที่มันเข้ามา บางทีมันก็เต็มเอ่อไปด้วยน้ำตา
เฝ้าคอยทำร้ายทำลายหัวใจ ที่ช่างอ่อนไหว
เราอย่าไปรับ อย่าไปทัก อย่าไปสนใจ เดี๋ยวมันเข้ามาแล้วมันก็ผ่านไป
วางใจกลางๆ ยิ้มไว้กลางๆ มองเพียงกลางๆ
........................
"ปัจจุบัน"
ฟ้าที่เธอมองไม่สวย มันต้องมีอะไรคอยช่วย
ถึงทำให้ดูชัด
ภูเขา ที่ไม่เคยสาดแสง เธออาจจะมองเหมือนมันร้อนแรง
ทั้งที่จริงน่ะ
*ไม่มีอะไร ขอเพียงเปิดตา ไม่มีอะไร แล้วมองกลับมา
อยู่ที่ตรงนี้ แล้วลืมอดีตเถอะนะ อนาคตยังไม่ผ่านมา
โปรดใช้เวลาอยู่ในปัจจุบัน
** นี่แหละชีวิต ต้องคุยและรับอย่างเข้าใจ
ต้องคุยให้ลึกซึ้งในหัวใจ ก็จะพบคนที่คุยกันมาตั้งนาน
เขาคนนั้นคือฉันในเมื่อวาน ลองคุยกับเขาว่าฉันต้องการ
จะเลือกเดิน บนเส้นทาง ปัจจุบัน
ทุกข์ เพราะอารมณ์อ่อนไหว มันอาจเป็นเพราะใจบางเบา
ลอยไปก็เท่านั้น
กลับมายิ้มด้วยหัวใจอีกครั้ง ผ่านเข้ามาแค่เพียงลืมมัน
ทั้งที่จริงน่ะ
* **
ในบางทีความทุกข์ที่มันเข้ามา บางทีมันก็เต็มเอ่อไปด้วยน้ำตา
เฝ้าคอยทำร้ายทำลายหัวใจ ที่ช่างอ่อนไหว
เราอย่าไปรับ อย่าไปทัก อย่าไปสนใจ เดี๋ยวมันเข้ามาแล้วมันก็ผ่านไป
วางใจกลางๆ ยิ้มไว้กลางๆ มองเพียงกลางๆ
